Zaman serilerinden bahsederken, bir zaman çerçevesi kullanmamak mümkün olmazdı. 15. yüzyılda John Graunt, insanların ölüm kayıtlarını bir kitap haline getirdi (Graunt, 1759). Kullandığı yöntem, günümüzde aktüeryal tablolar olarak adlandırılmaktadır. Rice Üniversitesi'nin ders notlarından alınan notlarına buradan ulaÅŸabilirsiniz. 1807'de Fourier, herhangi bir serinin sinüs ve kosinüs terimlerinin toplamı olarak tahmin edilebileceÄŸini iddia etti (Makridakis, 1976, s.29; Shim, Soraghan & Siew, 2001). 1920'lerde ve 1930'larda George Udny Yule çalışmalarını otoregresif modellerde yaptı. 1940'lardaki Zaman Serileri çalışmaları için, Wiener (1930) ve Kolmogoroff (1941) burada adlandırılabilir. Daha sonra 1960'larda Kalman (1960) ve Kalman ve Bucy (1961) zaman serileri literatüründe kendilerine yer bulabilirler. Son olarak, G. E. P. Box ve G. M. Jenkins, 1970'lerde ortaya attıkları günümüzde de en yaygın kullanılan yönteme sahiptirler (Box ve Jenkins, 1976; Box, Jenkins, Reinsel ve Ljung, 2015). Zhang et al. (2017), çevrimiçi deÄŸiÅŸim noktasını tespit etmek için bir zaman serisi modeli geliÅŸtirmiÅŸtir. Bazı analiz araçları (her zaman deÄŸil) reklamları optimize etme konusunda ayrıntılı bir çözüm saÄŸlamadığından bu yöntem yararlı olabilir.
